Reizen / wat als alles kon en mocht..

Home / OVERIG / Reizen / wat als alles kon en mocht..
Reizen / wat als alles kon en mocht..

Reizen, ik ben soort van nogal geobsedeerd en er verslaafd aan. Na 3 maanden Spanje wou ik gelijk in December een week naar Londen, dat mocht niet van mijn ouders helaas. Nu ben ik al 3 maanden in Nederland (op een dag Duitsland na), tijd voor iets nieuws dacht ik zo. Ik ben zelf fan van impulsieve acties, zo leek het me leuk om de 11de maart, 5 dagen naar Polen te gaan, in totaal zou ik dan aan de vliegtickets en het verblijf 100 euro kwijt zijn, dat was wel te doen, aangezien ik ook niet teveel poespas enzo met eten hoef. Helaas idee van de baan, mijn ouders zijn er geen voorstander van, beter gezegd; ik moet er maar niet over beginnen.

Sorry mam als je dit leest, en ja eigenlijk weet ik ook dat je dit leest. Het is tijd om los te laten, en tja dan vraag ik ook gelijk het uiterste van je, ik weet het, sorry. Maar goed, dat idee gaat niet door, alleen dromen kan altijd, daar word ik al vrolijk van! Dan gaan we het hebben over een nieuwe stage, waar ben ik opzoek naar? Iets in de kunst en verder maakt het me niets uit, lekker makkelijk zul je denken, maar toch ben ik nog te kieskeurig. En dan zocht ik alleen rondom Groningen.. niet gelukt. Toen kwam ik met het briljante idee om een maand naar Canada te gaan en dan door te reizen naar Amerika voor een maand, hoewel ik weet dat ik het nog niet eens hoef voor te stellen aan mijn ouders, omdat ze het toch niet willen.. Ik zie het al voor me; ALLEEN? Wat denk je wel.. Klopt.. Ik ben maar alleen, een meisje (?) jonge vrouw? Whatever, ik voel me een meisje of er tussenin.. van 18.

18 jaar, tijd om alleen de wereld te ontdekken.. Ze zeggen dat pubers de dood anders ervaren alsin dat wij minder bezig zijn met de consequenties en gevolgen van dingen (zoiets, het lukt me niet om beter uit te leggen). Ik ben genoeg bezig met de dood en weet de consequenties van dingen, en ik weet dat het een risico is als ik als 18jarig meisje alleen door Amerika huppel, maar dat neem ik dan maar voor lief. Zonder risico’s is mijn leven te saai, ik heb iets spannends in mijn leven nodig, en op dit moment lukt het me goed om die spanning uit reisjes te halen (zegt degene die nog maar 1 maand alleen van huis is geweest). “Amerika, Canada, Australië, New Zeeland, dat is allemaal wel erg ver, kun je het niet opzoeken hier in Nederland?” Jaa, dat zou kunnen maar waarom zou ik niet verder weg gaan als ik het zou kunnen.

Ik ben aan het dromen, terwijl ik dit typ ben ik al half in dromenland, of nou ja ik ben er nooit uit gekomen. Geld en ouders zijn de 2 brokstukken op de weg, en hoewel geld te verdienen is en ik mijn ouders begrijp, blijf ik het jammer vinden dat veel dingen daardoor nu niet gebeuren. Maar och waar heb ik het over, ik ben 18, ik heb nog een heel leven voor me. Maar.. zeg nou zelf, waarom het later doen als je het nu ook kan doen?

Sorry voor het lange verhaal, net als praten lukt het me altijd om veel te veel te vertellen. Het is dat iedereen op bed lag toen ik dit typte, anders had ik het allemaal tegen mijn mini compact camera verteld. Bedankt voor het lezen!

Liefs!

Leave a Reply

Your email address will not be published.