Dag 20
Op 7 augustus werden wij wakker in het meest verschrikkelijke hostel ooit. Het was een soort gevangenis, al helemaal in vergelijking met het superluxe hotel in Maleisië.
Omdat wij vlogen vanaf Hat Yai zonder handbagage naar Maleisië, moesten wij onze grote backpacks achterlaten in Thailand. Daarom hadden wij zo’n goedkoop hostel geboekt in Hat Yai waar wij onze spullen achter hebben gelaten en zelf bij terugkomst 1 nacht zouden slapen.
Wat waren we blij toen wij heelhuids uit Hat Yai konden vertrekken. Met een mini busje vertrokken wij naar Surat Thani om vanaf daar de ferry te nemen naar Ko Samui. De rest van de dag hebben wij rustig aan gedaan bij het bungalowparkje. Wij hadden een hutje geboekt (New Hut Bungalow heette het) en vanuit onze bungalow stonden we met 2 stappen al op het strand, echt heerlijk!
Dag 21
Het leek ons tof om de zonsopgang te bekijken op het strand. Eerder hadden wij dat al willen doen in Pai maar omdat het daar niet gelukt was konden wij het hier inhalen. Helaas bleek de zon niet helemaal op te komen op de plek die wij in gedachten hadden. Zodoende zaten wij om 6 uur ‘s ochtends op het strand krabbetjes te spotten, ook erg leuk!
Daarna zijn wij wel weer ons bed in gedoken om de rest van de dag rustig aan te doen en te genieten van ons rust dagje.
Dag 22
Op 9 augustus was het weer tijd om eens een productieve 
dag te gaan hebben. En dus besloten wij om een boottour te boeken. Deze keer werden wij ook weer opgehaald bij ons bungalowpark met een busje. Niet lang nadat wij wegreden kregen we een klein ongeluk met het busje, onze chauffeur lette niet goed op waardoor hij te vroeg invoegde en daardoor reed een andere auto tegen ons aan. Gelukkig was het alleen maar een klap en schrok iedereen, maar was er verder niet extreem veel schade en konden wij gewoon de reis vervolgen naar het opstappunt.
Het eerste eiland waar wij stopten was het Mae Koh Island, daar beklommen wij een trap waarna wij een prachtig uitzicht hadden over de blue lagoon.
Onze volgende stop was op het eiland Mue Koh Ang Thong national park, ook daar was het prachtig. Hier gingen wij uiteindelijk kajakken, toen wij daar klaar mee waren was het tijd om te lunchen. Uiteindelijk wouden we toch nog graag een klim naar boven maken van volgens mij 500 meter. We hadden niet superveel tijd maar gelukkig redde we alles net binnen de tijd.
Hoewel het een relatief pittige klim naar boven was, was het het meer dan waard! Ik had het uitzicht echt niet willen missen.
Op het einde was er nog de mogelijkheid om te snorkelen en daarna zijn wij weer naar het bungalowpark terug gebracht.
Dag 2
Op 11 augustus was het weer tijd om te vertrekken naar een nieuwe locatie genaamd Koh Tao. Eerder hadden wij besloten om niet naar dit eiland te gaan omdat er al een langere tijd veel negatieve verhalen over het eiland in het nieuws kwamen. Maar toen wij hoorden da
t Anouk en Emma die wij eerder in Pai ontmoet hadden, ook op Koh Tao zaten, konden wij het toch niet laten.
Gelukkig was ons hostel op loopafstand, vrij veel is op loopafstand volgens mij. De hele dag hebben wij het erg rustig aan gedaan en een beetje de buurt (het strand) verkend.
En in de avond spraken wij af om samen te gaan eten met Anouk en Emma, erg gezellig was het!
Dag 25
12 augustus hadden wij weer een nieuwe tour geboekt! Tot deze dag had ik niet eerder last gehad van reisziekte.. Helaas omdat deze keer de boot minder snel ging dan gewoonlijk, voelde ik mij bij aankomst op het Nangyuan Island enorm beroerd. 
Tussendoor stopten wij nog bij de Maehaad Pier en vervolgens gingen wij snorkelen bij Shark Bay. En hoe tof, bij Shark Bay hebben wij welgeteld 1 haai gespot. Hoewel het natuurlijk gaaf was geweest als wij er nog meer hadden kunnen spotten, was het alsnog erg gaaf dat wij er ten minste 1 gezien hadden. Echt een magisch gevoel gaf het!
Na een tijdje maakten wij nog een snorkelstop bij Aow Leuk Sandy Bay, hier had je prachtig koraal zoals wij nog niet eerder gezien hadden.
Uiteindelijk eindigden wij dus bij Nangyuan Island, waar je een prachtig viewpoint had. Nadat wij naar boven liepen per trap, kwamen wij op het gegeven moment bij een lange rij mensen. Wij sloten ons aan en hebben tussen de 30 en 45 minuten gewacht om het uitzicht te kunnen bekijken. En ondanks dat ik mij enorm beroerd voelde en het erg lang wachten was, was het het alsnog helemaal waard!
Toen wij eenmaal het uitzicht hadden bewonderd zijn wij heel snel weer naar beneden gewandeld om de boot te halen. Gelukkig waren wij net op tijd en konden wij nog mee terug haha!
Alle artikels die eerder gepubliceerd zijn over Thailand (en Maleisië):
Leave a Reply