Ja ik ben er ook zo één, ik bezocht net als ‘25000’ anderen gisteren de V&D in Groningen. De winkel opende gisteren weer zijn deuren, helaas niet voor normale verkoop maar voor opheffing verkoop. De laatste jaren zijn er wel meerdere winkels failliet gegaan maar dat het faillissement van zo’n groot warenhuis indruk op mij zou maken had ik niet verwacht.
Het is niet alleen de V&D maar ook allemaal “kleinere” winkels zoals Actiesport, Perry sport, Invito, Dolcis en Manfield verdwijnen langzaamaan uit de winkelstraten.
Nu schaam ik me, ik schaam me ervoor dat ik (niet alleen) gisteren ook één van de zovelen ben die gebruik maakt van het ‘leed’ van anderen. Als ik het zo mag noemen.. Met een dubbel gevoel liep ik daar, met een brok in mijn keel en met een knoop in mijn maag stapte ik de o zo bekende winkel binnen die ik al zo lang ik mij kan herinneren bezoek wanneer ik een dagje de stad in ga. Terwijl ik daar liep stond het huilen mij nader dan het lachen (misschien komt dat ook wel door hormonen maar dat ter zijde ;)) Ik vroeg me af wat ik hier deed en ik voelde me bijna bezwaard om er iets kopen (ik moet eerlijk toegeven; ook mede door de lange wachtrijen), want waarom nu wel en toen niet?
Ging ik er toen niet heen voor schoolspullen of voor boeken dan was het wel voor kleding (New Look yay!), de V&D had bijna alles maar toch kocht ik er nu ik erop terug kijk niet vaak wat. Maar, wanneer ik in de stad was liep ik altijd wel even naar binnen, maar dan meer om te kijken naar alle mooie producten. Ik vond het er maar prijzig en vaak kon je het via internet toch nog net iets goedkoper scoren.
Wij Nederlanders zijn echte koopjesjagers zeggen velen en gisteren heb ik het het voor het eerst echt zo ervaren, om je een impressie te geven kijk deze video. Het was het er zo druk en de rijen waren zo ontzettend lang. Een triest gezicht om alle paspoppen te zien staan wachten tot ze met iemand mee naar huis mochten. Alle meubels opgestapeld en alle kledingrekken leeg, de enige kledingrekken die nog in gebruik waren, stonden daar ook voor niets want alle kleding lag meer op de grond.
Maar hetgeen wat ik mij toch het meeste afvroeg was: ‘hoe kan het dat we de afgelopen jaren “amper” iets kochten bij de v&d en er nu kilometers lange rijen staan bij de kassa’s?’ Juist, omdat het nu allemaal goedkoper is en mensen het dan ineens er wel voor willen betalen?
Ik vind het er allemaal enorm triest uitzien en ik vind het ontzettend sneu voor alle mensen die hun baan zijn verloren, ook vind ik het enorm jammer dat er steeds meer vertrouwde winkels verdwijnen. Gelukkig komen er natuurlijk ook weer nieuwe winkels voor terug maar uiteindelijk moet er wel iets veranderen willen de winkelstraten niet leeg worden.
Het leek wel alsof alle mensen uit heel Groningen gisteren besloten om in te gaan slaan bij V&D, ik ben blij dat op deze manier de schuldeisers nog wat geld terug kunnen krijgen. Maar ik vind het jammer dat de wat “kleinere” bedrijven er mede de dupe van zijn.
Terwijl ik daar gisteren liep had ik dit hele artikel al in mijn hoofd zitten, alles uiteindelijk uittypen is dan stap 2 die toch niet zo soepel ging als ik gewild had. Jammer dat V&D zo aan zijn einde heeft moeten komen.
Oh en nog iets wat jammer is: OLA gaat stoppen met raketjes
Leave a Reply