Na een fijne tijd te hebben gehad in Taiwan, was het tijd om naar onze laatste bestemming te reizen! Vanuit Taipei vlogen wij naar Cebu in/op(?) de Filipijnen. Toen ik in 2018 vanuit Indonesië weer naar Nederland vloog, moest ik samen met Sanne overstappen in Taipei. Hier hadden we volgens mij meer dan zes uur overstaptijd. Toen wij op het vliegveld in Taipei rondliepen en ergens een broodje aten, kwam ik er ineens achter dat ik dus al eerder op dit vliegtuig was geweest. Precies in dezelfde vertrekhal als waar ik met Sanne heb moeten wachten om te boarden, moesten wij nu ook weer boarden.
Donderdag 8 augustus
Normaal gesproken moet je op een bepaalde tijd boarden die van te voren al wel bekend is, overigens begonnen ze nu al veel eerder met boarden. En omdat wij daar geen rekening mee hielden deden wij het dus gewoon heel rustig aan.
Pas toen we bij onze gate aan kwamen, zagen we dat er al een final call was voor onze vlucht. Ze waren alleen nog aan het wachten op ons. Voor de eerste keer hoefden wij dus eens niet te wachten en voor de eerste keer vertrok het vliegtuig waar ik in zat eerder dan gepland!
Gelukkig haalden wij dus wel de vlucht en kwamen wij iets minder dan drie uur later aan in Cebu! Van te voren hadden wij een beetje gekeken hoe de veiligheid in Cebu zat en hoe lang wij daar wilden blijven. Over elk land staan er natuurlijk wel goede en slechte dingen online, maar over de stad Cebu lazen wij weinig goeds.
Wij lazen vooral veel over bomaanslagen en onaangenaam gedrag tegenover vrouwen. Dus onze eerste gedachten bij Cebu waren niet persé heel goed. Vanaf het vliegveld wilden wij dus ook niet met het openbaar vervoer en besloten wij om een taxi te nemen naar ons hotel. Uiteindelijk is dat misschien in een land als de Filipijnen met zijn drieën nog wel goedkoper ook. Ik had mij dus een beetje mentaal voorbereid op dat er veel criminaliteit zou zijn, maar ik had er geen rekening mee gehouden dat er ook extreem veel armoede zou zijn. Wellicht een beetje naïef.. Met de taxi reden wij langs allemaal sloppenwijken, overal zaten bedelende mensen en overal lag plastic. India was er BIJNA niets bij.
Voor de eerste dagen in de Filipijnen hadden wij een fijn hotel met een rooftop zwembad geboekt. Hoewel het niet persé het weer ervoor was, was het alsnog een fijn zwembad. Het hotel waarin wij verbleven zat in een soort winkelcentrum en het was dus ook heel bijzonder dat bij aankomst in het winkelcentrum al onze spullen en wijzelf door een poortje moesten. In het winkelcentrum zat gelukkig ook een soort supermarktje en waren er een paar eetgelegenheden, dus op de eerste dag in Cebu hoefden wij niet de straat meer op. Het voelde een beetje hetzelfde als toen ik met Larissa naar Maleisië vloog vanuit Thailand. Toen hadden wij een vlucht geboekt vanuit Hat Yai, volgens mij lag dat in één van de vier provincies die in de rode zone liggen van Thailand.
Vrijdag 9 augustus
We hadden besloten om deze dag uit te slapen en dat idee namen wij zo serieus dat wij ook echt behoorlijk laat wakker werden. En ook al wilden wij de hele dag bij het zwembad liggen, toch gingen wij er nog even op uit. En je raadt het misschien al: wij gingen naar een winkelcentrum! Via het hotel boekten wij een taxi naar het winkelcentrum. Nadat wij daar uitgebreid hebben gegeten, namen we weer een taxi terug. Het was een kort ritje, maar wij wilden ten minste even de deur uit geweest zijn.
Vergeleken met Taiwan was het zo’n groot verschil. Natuurlijk was Cebu ook niet te vergelijken met Taipei, maar de landen zelf ook niet. Taiwan en de Filipijnen zijn twee totaal verschillende landen, wat betreft alles. De mensen, het eten, de hygiëne, de cultuur, het vervoer en gewoon het hele gevoel.
In vergelijking met Taiwan was het een hele grote stap terug. Het zijn twee totaal verschillende landen en ik miste Taiwan eigenlijk meteen. De mensen en in Taiwan is alles zo georganiseerd en schoon (althans voor Azië). Het is allebei Azië maar toch een wereld van verschil en het is ook eigenlijk niet te vergelijken. Ik bedoel Spanje is ook weer heel anders dan Nederland, maar het verschil is (natuurlijk) niet zo groot als daar. Ook zijn de landen in Azië ook van een totaal ander formaat dan in Europa natuurlijk.
Maar goed, wij hebben op 9 augustus de hele middag bij het zwembad gelegen, terwijl er op dezelfde verdieping een trouwerij werd voorbereid. Volgens mij vonden de werknemers het heel gek dat wij daar op zo’n relatief koude dag aan het zwemmen waren. In ieder geval hebben ze veel gestaard, maar daar raak je ook wel weer aan gewend zo langzamerhand, haha. Na het zwemmen zijn we weer terug gegaan naar het winkelcentrum om daar te avondeten en uiteraard nog wat aankopen te doen!
Hoewel wij niets hebben meegemaakt in Cebu zelf voelde het niet als een prettige plek. Ik was ook nogal bevooroordeeld door alle negatieve verhalen op het internet. Natuurlijk is het goed om je in te lezen voordat je naar een plek vertrekt, maar laat je niet teveel beïnvloeden. Zo heeft Cebu echt prachtige stranden, maar daar hebben wij dus niets van gemerkt. In het volgende artikel vertrekken wij ook al naar het eiland Bohol!
Leave a Reply