Sinds ik weer terug ben zie ik regelmatig de Chiang Kai-Shek memorialhal voorbij komen op televisie. Bijvoorbeeld een paar dagen geleden. Zo zouden er voorzorgsmaatregelen genomen worden met betrekking tot het Coronavirus. Gelukkig was dit allemaal niet gaande toen wij er waren, want ik had deze plek zeker niet willen missen tijdens ons bezoek aan Taipei.
Dinsdag 6 augustus
Op onze derde en tevens ook laatste dag in Taipei besloten wij om de Chiang Kai-Shek memorialhal te bezoeken. Deze herdenkingshal is een nationaal monument ter nagedachtenis van Chiang Kai-shek. Nu moet ik heel eerlijk toegeven dat ik mij van te voren regelmatig slecht inlees en de meeste informatie pas opzoek nadat ik een bezienswaardigheid heb bezocht. Een beetje het tegenovergestelde van wat je normaal doet, maar goed.
Zoals ik al eerder vertelde is het heel fijn dat alles in Taiwan zo goed geregeld is en dat je alles goed kan bereiken met het openbaar vervoer. Zo ook deze Memorial hall! Er was een metrostation dichtbij en het plein waar meerdere mooie gebouwen zich bevonden was makkelijk te vinden! Op de foto’s is heel duidelijk te zien dat het er heel groot was, maar vooral ook heel rustig. Dit is best opmerkelijk als je nagaat dat deze plek één van de top attracties van Taipei/Taiwan is! Al was het natuurlijk ook nogal een warme dag, zo rond de 35 graden.
Aan/op (?) dit plein staan verschillende gebouwen, waaronder de memorialhal zelf. In deze herdenkingshal was een groot beeld van de voormalig president van Taiwan te zien. Best intimiderend als je het mij vraagt. Ik zou mij niet kunnen voorstellen dat wij hier zoiets in Nederland zouden hebben, een herdenkingshal waar (in de toekomst) een mega groot beeld van Willem-Alexander zou staan. Net als dat je in Nederland niet zo snel een Nederlandse vlag ergens ziet hangen, alleen op speciale gelegenheden. In veel landen buiten Europa (maar ook wel binnen Europa), zie je een soort trots als het gaat om de nationale vlag.
Bij het grote beeld van Chiang Kai-Shek stonden twee bewakers/wachters in witte uniformen. Dit blijken militairen te zijn die daar 50 minuten lang doodstil staan zonder te knipperen tot zij weer worden afgelost. Online las ik dat zij hier wel 10 maanden voor trainen. Elk heel uur worden deze militairen afgelost door weer twee nieuwe wachters, hier gaat een hele ceremonie aan vooraf. Wij wisten dit niet van te voren en waren toevallig op dat moment in het gebouw. Tijdens de ceremonie deden de wachters een soort dans (oké dat was het niet, maar zo leek het wel), inclusief wat majorette erbij. Zoals Nienke dat mooi omschreven heeft: “Het bleek dat de witte pakjes een soort choreo hadden ingestudeerd waarbij ze met bijzondere stapjes gingen lopen en op een gegeven moment zelfs met hun geweer gingen gooien alsof het een majorette stok was.” Het was in ieder geval erg fascinerend om eens mee te maken!
De Chiang Kai-Shek memorialhall ligt in de wijk Zhongzheng District, vanuit deze wijk namen wij weer een metro naar de volgende wijk: Ximen! Toen ik zojuist deze wijk opzocht op internet kon ik het mij even niet herinneren, bij ons was het namelijk totaal niet druk en omdat wij overdag waren hadden wij ook niet overal lichtjes. In deze wijk kochten wij nog wat souvenirs en gingen wij lunchen. Lunchen klinkt in dit geval misschien nog best fancy, maar het kwam erop neer dat wij gewoon een broodje bij de 7eleven kochten en die op straat opaten.
Vanuit de wijk Ximen bezochten wij nog een Memorial hal, deze keer gemaakt voor Sun Yat Sen. Deze voormalig president van Taiwan was de eerste president en grondlegger van de Republiek China. Zoals op Wikipedia staat: “Als de belangrijkste pionier van de Republiek China wordt hij beschouwd als de “Vader van de Natie” in Taiwan en de “voorloper van de democratische revolutie” in de Volksrepubliek China.”
Ook deze keer stonden er in de Memorial hal wachters, en ook deze keer waren wij er precies op het juiste moment! We maakten weer een wisseling van de wacht mee. Net als bij de andere wisseling van de wacht maakten ze er weer een hele show van. Hoewel deze Memorial hal een stuk minder mooi was, was het toch leuk om er een kijkje te nemen. Bij dit gebouw zat ook nog een museum, maar uiteindelijk vonden wij die toch minder interessant dan verwacht. Ik heb mij wel continue afgevraagd of alles wat er stond echt waar was, of dat het moeten schrijven. Dat vind ik in dit soort landen moeilijk te peilen.
Toen wij genoeg Memorial hallen bezocht hadden was het tijd voor onze laatste bezienswaardigheid van Taiwan: de Elephant Mountain! Deze 183 meter hoge berg ligt in het Xinyi District. Vanaf het Xiangshan metrostation was het niet zo ver lopen tot het begin van deze berg.
Op internet stonden er verschillende verhalen over hoe lang je er over zou doen om tot de top te klimmen. Sommigen hadden het over vijf minuten en weer een ander had het over vijftien minuten. Overigens duurde het bij ons niet vijf of vijftien minuten, nee het leek meer op twintig+ minuten. Want zoals ik al eerder vermelde in het artikel, het was een warme dag!
Maar eenmaal boven op de berg aangekomen was het uitzicht echt prachtig! Je kon deze berg gratis beklimmen, en ja ik ben mij ervan bewust dat dit heel Nederlands klinkt, toch is het het even het vermelden waard. Want in vergelijking met de Taipei 101, vond ik dit ook nog eens veel mooier!
Wel waren er met ons nog een paar andere toeristen. Zij leken hier al wel een tijdje te staan met al hun apparatuur. Als ik aan dit moment terugdenk vind ik het nog steeds fascinerend, er stonden zoveel statieven! Moet je nagaan dat zij die ook allemaal naar boven hebben gesjouwd, want er stond nogal wat apparatuur. Al moet ik ook wel toegeven dat ik conditioneel niet persé heel sterk ben, haha.
Wij hebben bovenop deze berg genoten van de zonsondergang, gewoon zittend op het bankje. Sommige anderen wilden liever een nog betere foto (denk ik?) en besloten om dat wel heel serieus te nemen en zelfs in een boom te klimmen. Dit resulteerde zich wel in veel geïrriteerde gezichten van de mede toeristen (waaronder wij). Toch was het het helemaal waard. Het was de enige zonsondergang die wij hebben bekeken in Taiwan en ik had het zeker niet willen missen! Ook wanneer we niet de zonsondergang hadden bekeken op de berg, dan was het een mooie bezienswaardigheid geweest voor overdag!
Onze laatste dag in Taiwan hebben wij heel goed benut. Het fijne aan Taipei vond ik dat alles zo goed geregeld is. Het openbaar vervoer ging in vrijwel heel Taiwan best wel soepel, maar in Taipei al helemaal!
Een paar artikelen eerder schreef ik ook al dat ik nog wel eens terug wil naar dit fijne “land”! Ook kan ik het zeker iedereen aanraden om een bezoek te brengen aan Taiwan, het is heel toegankelijk voor toeristen en ook in een relatief korte tijd te bereizen. En mocht je de kans krijgen om eens in een capsule hotel te overnachten, ook dat kan ik aanraden en ga ik over twee weken weer doen in Singapore!
Eerder gepubliceerde artikelen over Taiwan:
Kaohsiung Taiwan
Taitung Taiwan
Hualien Taiwan
Dierentuin Taipei Taiwan
Leave a Reply