2 weken geleden heb ik mijn schoolperiode op de school voor de kunsten (KTM) in Groningen afgesloten, hoewel het nog wel wat onwennig voelt om te zeggen. Ik heb namelijk zo ontzettend veel plezier gehad daar, ik heb zoveel geleerd en enorm toffe vrienden gemaakt. Bereid je maar voor want dit wordt een heerlijk sentimenteel stukje.
Na 4 rottige jaren op de middelbare school was ik nogal sceptisch over hoe het op deze school zou worden, vast wel beter maar ik durfde niet meer te hopen op een geweldige tijd. Voordat ik mij daadwerkelijk aan had gemeld ben ik meerdere keren naar een open dag geweest van het KTM, ik voelde mij er bij de eerste stap die ik daar zette, al helemaal thuis. Dat gevoel was nogal onwennig, ook de manier waarop de leerlingen van toen, mij aanspraken en vertelden over hun opleiding. Ik was gewend dat ik een (voor mij voelende) minachtende blik over mijn kleding zou krijgen, maar op deze school kreeg ik leuke reacties over mijn grote nep bril, hoed en hoge sokken.
Hoe vaak ik de afgelopen 4 jaar wel niet een opmerking heb gekregen over wat ik nou eigenlijk met deze opleiding kon doen “later”.. Misschien kan ik er inderdaad na 4 jaar nog niet iets concreets mee, maar ik heb deze 4 jaar wel nodig gehad. Ik heb er lang spijt van gehad dat ik geen HAVO heb gedaan, ik voelde me door een aantal mensen ondergewaardeerd als ik vertelde over mijn MBO opleiding. Nu ben ik enorm blij dat ik via deze weg uiteindelijk wel ga komen waar ik wil komen, want het gaat niet om het eindresultaat maar om de weg er naar toe.
Maar goed, na 2 intakes werd ik aangenomen voor de opleiding vormgeving Art&Design. Ik begon in 2012 (wow, dat klinkt zo lang geleden), mijn eerste week begon al heel goed, ik zat in een leuk projectgroepje en had al leuk contact met mijn klasgenoten. Daarna ging het allemaal enorm snel, we werden gauw al een rare maar close klas, we maakten de raarste maar tofste dingen mee. De eerste portfolioweken gingen enorm snel voorbij, de open dagen waren een enorm feest, met duckface foto’s als resultaten.
In de eerste 2 klassen kon alles, wat voor rare projecten we wel allemaal niet hebben gedaan, haha. Zo hadden we een hinkelproject en lieten wij ouderen “hinkelen”, dat legden we dan vast op foto’s. 1 van de eerste projecten die ik deed was het project met een lege doos en een rode deur, nog steeds enorm vaag maar zo grappig. Ook waren het David Bowie project, het fotografieproject en het Let’s Gro project een succes. En natuurlijk niet de Disability Games vergeten, en het aller pittigste maar gaafste project: Oresteia! Over Oresteia heb ik 2 artikels geschreven, we zijn er ongeveer een half jaar mee bezig geweest. Uiteindelijk “traden” we op in de stadsschouwburg in Groningen, een hele gave ervaring.
Kortom, we hadden veel vrijheid en ik denk dat dat heel goed is geweest want door vrijheid heb je alle mogelijkheid om jezelf goed te ontwikkelen.
Ik moet heel eerlijk toegeven dat ik ook heel veel dingen was/ben vergeten, daarom vind ik het heel tof dat ik al die tijd een blog heb bijgehouden! Er zijn heel wat momenten die toch wel heel speciaal waren maar ik toch was vergeten. Zo gingen we eens random schilderen op een lerarencongres, gingen we haren verven in de klas en ging ik op mijn eenwieler naar school. Ook zijn we even als amaturtles door het leven gegaan.
Het klassenuitje naar Amsterdam was ook onvergetelijk, echt een soort schoolreisje, daar bezochten we een aantal Musea. Niet te vergeten het jaarlijkse festival Impressfest (jaar 2: Impressfest), alle opendagen (jaar 2), het fotograferen bij een filmpremière, barbecuen, kerst, de haren verven van een leraar, nog een keer barbecuen & als afsluiter picknicken.
En zo was het binnen no-time alweer klas 3. Klas 3 bestond uit stage lopen, een heel jaar lang stage lopen. Een heel jaar niet meer naar school en een heel jaar niet meer longboarden door onze klaslokalen. Mijn stagejaar was ontzettend tof, ik heb 5 leuke stages gehad waar ik enorm veel van heb geleerd. De eerste stage begon al in de vakantie, samen met Mandy ging ik voor 2 maanden naar Mallorca. De daaropvolgende maand ging ik andere reisjes maken en uitrusten, toen ging ik naar Barcelona om daar een maand stage te lopen. En toen ik terug kwam, liep ik in de winter stage in de vorm van een vriendin helpen met haar documentaire over het tijdschrift Fashionista. Eenmaal in maart ben ik voor een maand naar Canada geweest om daar ook weer stage te lopen en uiteindelijk heb ik de overige stageuren mogen invullen met mijn animatiewerk in Duisland.
Mijn 3de schooljaar was dus enorm hectisch maar ik heb op het pottenbakken en mijn Engels na vooral veel over mezelf en anderen geleerd. Ik ben mezelf meerdere malen tegen gekomen en heb mijzelf ook meerdere malen in het diepe gegooid, ik ben nog steeds enorm blij dat ik dit heb gedaan. Want het klinkt misschien een beetje overdreven maar ik ben er serieus waar een ander persoon door geworden, of nou ja mijn gedachtengang.
Ik moest toen ik eenmaal weer thuis was heel erg wennen, ook weer “fulltime” naar school gaan was een beetje gek in het begin. Het 4 de jaar bestond uit de laatste vakken halen en afstuderen, laatst heb ik al een artikel geplaatst over mijn afstudeerproject.
Na 1000 woorden getypt te hebben, ben ik nog lang niet klaar maar het wordt tijd om het artikel af te ronden. Dit artikel is denk ik nog het meest voor mijzelf, ik kan alles zo weer teruglezen omdat een groot deel in dit artikel staat. Ik heb veel dingen gedocumenteerd van deze afgelopen jaren, ik heb ook veel schoolvlogs gemaakt die op Youtube allemaal op verborgen staan maar op mijn blog nog wel openbaar staan.
Ik ga de school voor de kunsten (ondertussen kunstmultimedia) enorm missen, zelfs de speeltuin om de hoek bij onze school, de veel te leuke kinderboerderij & de action. En tja hoewel het er vaak chaotisch aan toe ging, mijn leraren waren tof en ik vind het ook jammer dat ik hun niet meer als leraar zal hebben in de toekomst. Maar mijn klas ga ik vooral missen, hoewel we toch nog wel contact houden omdat een groot deel van ons naar dezelfde kunstacademie zal gaan, zullen we nooit meer 1 klas worden. Ik heb enorm veel zin in de komende 4 jaar op de kunstacademie en hoop dat het ongeveer net zo leuk gaat worden als de afgelopen 4 jaar. Iedereen die aan deze afgelopen 4 jaar heeft bijgedragen, bedankt!
En als je dit artikel (met de 38 linkjes haha), helemaal hebt uitgelezen, vind ik dat echt een hele prestatie, ook bedankt!
Leave a Reply